Is het publiek welkom?
Opvallend veel publiek voor de zitting van 17 april. Mensen met zorgen, mensen met vragen. Communiatie was één van de domeinen waar sterk zou op ingezet worden stelde de meerderheid van Open VLD en CD&V bij aanvang van deze legislatuur.
Wel ja, is me dat toch een tegenvaller van jewelste gebleken. Nog voor er uit het publiek een vraag werd gesteld, maakte de voorzitter van de raad duidelijk dat het vragenkwartiertje echt een ‘kwartiertje’ is. Nadat drie mensen een vraag hadden gesteld, vond de voorzitter het al nodig om te polsen: ‘dat was dan de laatste vraag?’.
Qua betrokkenheid en dialoog met de inwoners kan dat al tellen. Mensen die vragen hebben niet eens de kans geven om hun vraag te stellen? Voor de Open VLD en CD&V lijkt dat maar een detail. Nog voor dat iedereen die een vraag wenste te stellen dat kon, was het gedeelte van vragen uit het publiek al voorbij. Zichtbaar teleurgesteld verlieten de mensen de raadzaal.
De vragen gingen vooral over Silvamo. Een stortplaats dat intussen, met de informatie die ik zelf ook heb, een bedenkelijke reputatie heeft opgebouwd. Helemaal niet geruststellend. Bewoners maken zich zorgen. Het schepencollege zei tegen het publiek dat ze hun zorgen delen. Maar voor de rest leek het wel: ‘stel alsjeblief geen vragen’.
Hoe de meerderheid na die triestige vertoning er nog zal in slagen om de buurtbewoners te doen geloven dat ze effectief hun bezorgdheid delen, daar weet ik echt geen antwoord op. Tijd maken voor inwoners, dat kan eventueel helpen? En als gemeentebestuur niet te sterk benadrukken wat je wel doet, maar open staan voor wat allemaal nog extra zou kunnen gebeuren om garant te staan voor een gezonde leefomgeving? Gratis advies vanuit de oppositie. Met de groeten van CONTENT.
Uitstellen van investeringen
Voorts op de agenda: vernieuwing van de elektriciteit van de gemeentelijke basisschool in Kortemark. Om de een of andere reden blijkt het nu ineens zo te zijn dat wat in de budgetten voorzien werd voor herstellingen en renovaties aan de gemeentelijke infrastructuur ontoereikend is. Heel dringende en noodzakelijke werken komen nu op een planning terecht, maar de datum van uitvoering ligt in een wazige toekomst, zo ergens na de volgende verkiezingen. Het uitstellen van werkzaamheden heeft niet zoveel te zien met de stijgende prijzen in de bouwsector. Het gemeentebestuur heeft te weinig aandacht voor het patrimonium. Met CONTENT maakten we de opmerking dat als werken dringend zijn, ze het best zo snel mogelijk worden uitgevoerd. Temeer omdat sommige werken net een besparing voor de gemeente kunnen betekenen door ze sneller uit te voeren. Dat is het geval met de vele te vernieuwen stookinstallaties van de gemeentelijke gebouwen, te isoleren daken of het leggen van zonnepanelen. De bestuursploeg gaat er vanuit dat later het zonnetje ook nog zal schijnen, maar dat we daar alvast geen gebruik van zullen maken in de nabije toekomst. Dat gebrek aan durf kost de burger een pak geld. De meerderheid kiest voor een rooskleurige voorstelling van de gemeentelijke financiën door investeringen uit te stellen. Maar als in rekening wordt gebracht hoeveel er gestaag, jaar na jaar op kan bespaard worden door nu te investeren, dan is de beslissing om uit te stellen helemaal geen hoopvol verhaal.
CD&V en Open VLD is op dit moment – is het ooit anders geweest? – vooral een combinatie met gebrek aan daadkracht, ambitie en durf om beslissingen te nemen. Een concreet voorbeeld: het is geen geheim dat het de voorkeur geniet van de meerderheidsploeg om het in de toekomst met één gemeentelijke voetbalploeg te doen, op één locatie. Wat de reden is, dat weten we niet. Maar bon, van coalities die te lang en te comfortabel de macht hebben, is verantwoording van keuzes nooit hun sterkste kant. Concreet was het een paar maand geleden zo: alle voetbal in deelgemeente Kortemark. Om dan nu in de planning te lezen dat Open VLD en CD&V 275 000 euro zou investeren in oplapwerk van de infrastructuur in Handzame. Net in die locatie die men eigenlijk zou opdoeken. Vanuit CONTENT vroeg men naar het hoe en het waarom van die cijfers in die planning. Dan krijg je te horen het plan om naar één voetbalploeg te gaan nog vast ligt, dat die raming ook niet echt exact is. Op welke manier kan je dan oppositie voeren? Tegen een beleid dat er vaak zelfs niet eens is?
Op die manier komen we terug bij waar het begon: communicatie. De ambitie om uit te blinken op vlak van communicatie, straks betekent dat nog het begin van het einde van het uitgewoonde huwelijk tussen CD&V en Open VLD.