De raad van 27 mei had wel wat om handen.
Alvorens de raad van start ging, was er een toelichting van het mobiliteitsplan. Dat plan is belangrijk omdat het de visie omtrent mobiliteit voor de komende jaren kadert. De meerderheidsploeg hoort het niet graag, maar ze hebben hoe langer hoe meer te maken met wat we de ‘arrogantie van de macht’ noemen. Als ze dit lezen, bestaat de kans dat ze ’t niet begrijpen. De meesten zullen het ook wellicht ontkennen. Pas als ze zich in de plaats van de oppositie zouden stellen, kunnen ze begrijpen waarover het gaat. Hopelijk dwingt de kiezer minstens een gedeelte van de meerderheid tot die ‘reality check’.
Casus 1: de deurbreedte van de nieuwe burelen op de brouwerijsite
Ruim twee jaar geleden vierden we de opening van de bibliotheek en nieuwe burelen voor de dienst vrije tijd op de brouwerijsite. Snel kwam van onder meer raadslid Pollentier de opmerking dat een aantal deuren niet geschikt waren voor rolstoelgebruikers. Hoewel we met CONTENT er heel vaak een andere stijl op nahouden, steunden we meteen de gedachte dat nieuwe gebouwen het best zo inclusief mogelijk worden aangelegd.
Om te nuanceren: gelukkig is het zo dat het gedeelte van het gebouw dat publiek ontvangt wel rolstoeltoegankelijk is. Een onachtzaamheid zorgde ervoor dat dit niet het geval is voor de burelen. Met CONTENT hebben we steeds oog voor het menselijke. We willen het bestuur zeker niet afrekenen op die fout. De discussie die volgde was er eentje van schuldigen te zoeken en verantwoordelijkheden ontlopen. Toen vanuit het schepencollege te horen was dat de deurbreedte wel zou aangepast worden, van het moment het nodig zou zijn, dus van het moment een personeelslid in een rolstoel zit. De mening vanuit CONTENT is dat die redenering compleet fout en achterhaald is. Aandacht voor inclusie, betekent dat gebouwen steeds toegankelijk zijn. Als aanpassingswerken pas gebeuren op het moment de werken nodig zijn, gaat men volledig voorbij de gedachte van echt inclusief werken. Onderzoek na onderzoek toont aan dat als men pas aanpassingen uitvoert op het moment dit nodig is, dat nog eens extra een stempel drukt op een groep van mensen die al heel vaak aan de zijlijn staan in de maatschappij. Raadslid van CONTENT Tim Deweerdt bracht die redenering duidelijk aan. Alle raadsleden stemden in met voorstel om, in de geest van die gedachte, niet af te wachten om de aanpassingswerken uit te voeren, maar om dit meteen aan te pakken.
Omdat een paar maanden later de werken nog niet waren uitgevoerd, kwam vanuit de oppositie de vraag wat de oorzaak is. De repliek vanuit het schepencollege was dat de werken zullen uitgevoerd worden, moest het zich voordoen dat een personeelslid in een rolstoel zit. Zonder leden van schepencollege het beseffen – ik geef ze in dat opzicht het voordeel van de twijfel – is dat wel erg onrespectvol ten opzichte van de raadsleden. Vanzelfsprekend, de gemeenteraad in Kortemark kent zijn vaste scenario’s. Dat de werken nog niet waren uitgevoerd en de repliek van het schepencollege, de arrogante houding werkt als een rode lap op een stier. De discussie escaleert, verwijten gaan over en weer, beide partijen voelen zich onheus behandeld en we zijn de essentie even kwijt. Omdat voor CONTENT inhoud primeert, doen we niet mee aan dit moddergevecht, maar wezen we de raad erop dat moet uitgevoerd worden wat eerder is afgesproken. Opnieuw overtuigden we de raad van het waarom, wat de achterliggende reden is om die werken meteen uit te voeren. Met wat meer nadruk dan die vorige keer werd instemming gevraagd van de raadsleden. Iedereen stemde in, niemand had bezwaar.
De arrogantie van de macht, die is groeiende. Jammer dat dit niet zo is met de degelijkheid van het beleid van de meerderheid van CD&V en liberalen. Een jaar later zijn de werken nog steeds niet uitgevoerd. Raadslid Pollentier vroeg het na. Opnieuw dezelfde discussie op de gemeenteraad. Ik spreek nu echt uit eigen naam: ik voelde plaatsvervangende schaamte. Dat gevoel van plaatsvervangende schaamte blijft als je meer achtergrondinformatie inwint. Arrogantie van de macht? Ik meen van wel.
Na de tweede discussie op de gemeenteraad, waar duidelijk instemming was van de raadsleden, kwamen de aanpassingswerken op de planning van de uit te voeren werken. Blijkt dat een paar weken later (vanuit het schepencollege?) beslist is om de effectief geplande werken toch niet te laten uitvoeren. De raadsleden worden niet ingelicht van die beslissing. Raadsleden worden niet op de hoogte gesteld dat met wat ingestemd wordt op de raad, opnieuw door het schepencollege wordt teniet gedaan.
Is men bang om de discussie aan te gaan? Had het schepencollege, met steun van meestal zwijgende raadsleden, van in den beginne gezegd dat ze de redenering vanuit CONTENT niet volgen en dus de aanpassing niet zouden doen, dan waren we het daar natuurlijk niet mee eens. Maar dat is democratische besluitvorming, zo werkt een gemeenteraad en hadden we ons daarbij neer te leggen. Nu stemt men in met een voorstel, tot tweemaal toe. De tweede maal worden de werken, na de instemming op de gemeenteraad, effectief opgenomen in de planning, om dan toch door het schepencollege weer te worden afgevoerd.
Dit als eerste voorbeeld van de arrogantie van de macht. Diezelfde gemeenteraad was dat niet het enige voorval.
Bij het schrijven flitst het ene na het ander voorbeeld door het hoofd. Speelpleintje burgerbudget, lood in grondwater, rechtspositieregeling, reglement inname openbaar domein, bouw van de nieuwe loods…
In oktober, beste lezer, weet je wat gedaan. Kies CONTENT. We staan klaar.